rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi ChupaChuckNorris z miasteczka Warszawa. Mam przejechane 79120.09 kilometrów w tym 207.30 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 23.62 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 19461 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(6)

Moje rowery

Szara Eminencja 11822 km

Trenażer 5396 km

Byczek 10186 km

Cube Attain GTC 14372 km

Gazelle Orange 3959 km

BH 786 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 513.80km
Czas 26:09
V_AVG 19.65km/h
Sprzęt Canyon
Aktywność Jazda na rowerze

ETAP 5 – CIESZYN – ZGORZELEC (CZWARTEK–PIĄTEK 28–29.08)

Czwartek, 28 sierpnia 2025 · dodano: 15.09.2025 | Komentarze 0

Mając przed sobą perspektywę dłuższego odpoczynku, nastawiłem budzik na ludzką godzinę, tj. 7:30. Plan na najbliższe godziny był prosty: śniadanie, zakupy i fizjoterapia. Po podwójnej porcji jajecznicy i kilku kanapkach ruszyłem taksówką do centrum Cieszyna, do sklepu ortopedycznego, gdzie kupiłem sztywny kołnierz ortopedyczny – wystarczająco wysoki, by choć trochę ułatwił mi trzymanie głowy w prawidłowej pozycji.

Następnie zrobiłem zapasy w pobliskim Kauflandzie i wróciłem do hotelu. Czekając na fizjoterapeutę, uciąłem sobie krótką drzemkę. Szymon Niemiec, świetny fizjoterapeuta, przyjechał punktualnie o 12:00. Przez kolejną godzinę pracował nad mięśniami szyi i barków. Po sesji poczułem się lepiej, morale wzrosły. Szymon zalecił, by co godzinę jazdy robić 5–10 minut przerwy na rozluźnienie szyi – do końca MRDP stosowałem się do tej rady. Założyłem kołnierz i o 13:20 wróciłem na trasę MRDP. Sprawdziłem pozycję – byłem na 10. miejscu – spodziewałem się, że będzie gorzej.

Ze względu na ponad 9-godzinne opóźnienie względem pierwotnego planu, musiałem zmodyfikować strategię. Zamiast jechać do Kudowy Zdroju na nocleg, postanowiłem dotrzeć do Zgorzelca (2405 km), zarywając przy tym nockę. Czułem, że fizjoterapia i kołnierz pomogły więc przywróciłem lemondkę do prawilnej pozycji i kilka razy udało mi się nawet z niej skorzystać na krótkich odcinkach. Jechało się przyjemnie, początkowe 200 km było dość płaskie. Mijałem miejscowości, które zostały zalane w czasie powodzi we wrześniu 2024 r. – widać było skutki tego kataklizmu i należy przypuszczać, że powrót do normalności w tych rejonach potrwa jeszcze długo.

Około 22:00 dotarłem do Złotego Stoku (2084 km) – tam zaczęła się ostatnia, górska część trasy. Podjazdy w Kotlinie Kłodzkiej były wymagające i długie, ale o dziwo, nogi bez większych problemów radziły sobie z pokonywaniem kolejnych przewyższeń. Poranne mgły i wschód słońca w okolicach Zieleńca były nagrodą za ostatnie godziny jazdy w zupełnej ciemności.

Po nocy w siodle, około 7:00, dotarłem do Kudowy Zdroju (2200 km), licząc na porządne śniadanie na Orlenie. Niestety stacja była mała i brakowało hot-dogów. Ruszyłem zatem do Biedronki, a śniadanie urządziłem sobie na pobliskiej ławce. Nieprzespana noc dawała się we znaki i czułem dużą senność. Cały czas rozkminiałem, gdzie by się tu na chwilę kimnąć. Idealne miejsce znajduję niedaleko za Kudową, w turystycznej wiacie znajdującej się przy trasie, w której kładę się na ok. 30 minut.

Dalsze kilometry w górach mijały powoli, a ostatni poważny, kilkunastokilometrowy podjazd do Szklarskiej Poręby (2340 km) pokonałem mozolnie. Zjazdy nie dawały już przyjemności – jechałem na rurze poziomej, by widzieć coś więcej niż przednie koło. Minięcie Świeradowa Zdroju (2360 km) uświadomiło mi, że najgorsze za mną, teraz będzie już tylko z górki 😉

Do Zgorzelca (2405 km) dotarłem ok. godziny 20:30 i od razu skierowałem się do McDonald’s, bo od Cieszyna nie jadłem nic ciepłego. Wciągając kolejnego hamburgera szukałem na booking.com jakiegoś hotelu i tutaj zonk – nie było nic sensownego (co najprawdopodobniej było spowodowane odbywającym się w mieście festiwalem). Szybka rozkminka co robić, sprawdziłem jeszcze aplikację nocowanie.pl i olx. Fartem udało mi się znaleźć na olx jeden pokój w jakiejś wątpliwej jakości kwaterze, ale nie zamierzałem wybrzydzać. Spakowałem do kieszeni koszulki 3 cheesburgery i o 21:30 pojechałem pod wskazany adres.

Przebicie się przez centrum zajęło sporo czasu, bo ulice były pełne ludzi i lawirowanie między nimi z usztywnioną kołnierzem szyją było bardzo trudne. O godzinie 22:00 melduję się na kwaterze. Dolegliwości bólowe te same jak poprzednio, o podobnym stopniu natężenia.

Ogarniając się w pokoju, planowałem kolejne etapy ostatnich 800 km podróży. Biorąc pod uwagę kilkunastogodzinne opóźnienie w stosunku do planu, zdawałem sobie sprawę, że mam nikłe szanse na zdążenie na rozpoczęcie roku szkolnego moich synów. Godzę się z tą myślą, morale spadają. Teraz celem było dotarcie do mety w poniedziałek przed południem.

STATYSTYKA: dystans – 513,8 km; przewyższenia – 6353 m; czas jazdy – 26:09; czas ogólny – 32:57; średnia prędkość jazdy – 19,6 km/h

Kategoria MRDP

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj