rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi ChupaChuckNorris z miasteczka Warszawa. Mam przejechane 79120.09 kilometrów w tym 207.30 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 23.62 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 19461 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(6)

Moje rowery

Szara Eminencja 11822 km

Trenażer 5396 km

Byczek 10186 km

Cube Attain GTC 14372 km

Gazelle Orange 3959 km

BH 786 km

Wykres roczny

Archiwum bloga

DST 337.37km
Czas 17:30
V_AVG 19.28km/h
Sprzęt Canyon
Aktywność Jazda na rowerze

ETAP 3 – USTRZYKI DOLNE – KROŚCIENKO NAD DUNAJCEM (WTOREK 26.08)

Wtorek, 26 sierpnia 2025 · dodano: 15.09.2025 | Komentarze 0

Krótka regeneracja w agroturystyce była bardzo potrzebna – szczególnie że kładąc się do łóżka czułem silny ból nad kolanami i w karku. Kupione poprzedniego dnia plastry rozgrzewające pomogły trochę rozluźnić mięśnie szyi, a diklofenak złagodził ból kolan. Nowym rytuałem stało się łykanie codziennie ibuprofenu na dobry początek dnia.

Na trasie byłem ponownie o 5:20. Poranek okazał się wyjątkowo przyjemny: temperatura w sam raz, słońce pięknie operowało, a widoki wynagradzały trudy jazdy. Tuż przed Lutowiskami zatrzymałem się na punkcie widokowym i zrobiłem kilka zdjęć panoramy Bieszczadów.

W samych Lutowiskach (1340 km) urządziłem śniadanie pod Delikatesami Centrum – bułki, ser, wędlina, coś słodkiego i uzupełnienie bidonów.

O 7:15 wróciłem na trasę. Pogoda dopisywała, podjazdy wchodziły gładko, a krajobrazy wręcz zachęcały do dalszego kręcenia. Niestety, w okolicach Mszany (1468 km) pojawiły się pierwsze problemy z lewym Achillesem. Szybka konsultacja z użytkownikami forum https://www.podrozerowerowe.info/ (za co serdecznie dziękuję) przyniosła rozwiązanie – obniżyłem siodełko o 5 mm i solidnie posmarowałem ścięgno diklofenakiem.

O 14:20 dotarłem do Krempnej (1482 km). Najpierw apteka – duża tuba maści z diklofenakiem i kolejne plastry rozgrzewające, potem zakupy w sklepie i wreszcie obiad w Magurskiej Ostoi, gdzie zamawiam pizzę z salami i colę.

Wracając na trasę zobaczyłem w zasięgu wzroku Jakuba Szumańskiego – znak, że nie ma miejsca na obijanie się, tym bardziej że do wyznaczonego na ten dzień celu miałem jeszcze ok. 170 km.

Kilometry mijały sprawnie. Było ciepło, asfalt gładki, a widoki rewelacyjne. Niestety przyjemność z jazdy psuje coraz bardziej pogłębiający się problem z szyją, który niestety ignoruję, wychodząc naiwnie z założenia, że jakoś to będzie. Około 22:00 wjechałem na bardzo nieprzyjemny odcinek między Rytrem a Tylmanową. To była masakra – kilka stromych podjazdów w kompletnej głuszy, a tuż przed przekroczeniem Dunajca (1636 km) długi, stromy zjazd, na którym cały czas musiałem trzymać klamkomanetki żeby hamować. Do tego problem z szyją, która całkowicie odmówiła posłuszeństwa – mięśnie już zupełnie nie dawały rady utrzymać głowy, więc na każdym zjeździe przysiadałem na rurze poziomej, żeby jakoś to ogarnąć.

Po wjechaniu na DW 696 czas dłużył się niemiłosiernie, a kilometry nie chciały szybko ubywać. Fakt, że znałem ten odcinek z zeszłorocznej rodzinnej wyprawy Velo Dunajec, sprawiał, że miłe wspomnienia w jakimś stopniu rekompensowały moją aktualną niechęć do poruszania się w kierunku Krościenka. Ostatecznie do Hotelu Trzy Korony w Krościenku nad Dunajcem (1651 km) dotarłem o 1:27. Szybkie meldowanie i już byłem w pokoju, gotowy do regeneracji.

Lista usterek do ogarnięcia była spora: bolący Achilles i kolana, niesprawna szyja, a do tego coraz mocniej dający się we znaki ból śródstopia w prawej nodze. Poszły w ruch ibuprofen, diklofenak i plastry rozgrzewające. Była jednak satysfakcja – plan na dzień został zrealizowany, choć z lekkim opóźnieniem w stosunku do pierwotnych założeń.

STATYSTYKA: dystans – 337,37 km; przewyższenia – 4400 m; czas jazdy – 17:30; czas ogólny – 20:05; średnia prędkość jazdy – 19,3 km/h

Kategoria MRDP

Komentarze
Nie ma jeszcze komentarzy. Komentuj